Rolmodellen in de geneeskunde: Herkenning maakt het verschil

Rolmodellen spelen een cruciale rol in de opleiding en ontwikkeling van toekomstig artsen. Maar hebben alle geneeskundestudenten daar evenveel profijt van? Een recent onderzoek van Isabella Spaans, met co-auteurs dr. Renske de Kleijn, dr. Piet Groot en dr. Gönül Dilaver (UMC Utrecht), werpt nieuw licht op deze vraag.

Onderzoek naar rolmodellen onder geneeskundestudenten
Het onderzoek vergeleek de ervaringen van 363 geneeskundestudenten van alle acht Nederlandse UMC’s, met en zonder migratieachtergrond. Studenten werd gevraagd of en hoeveel rolmodellen zij hebben, wat zij onder een rolmodel verstaan en of hun rolmodellen een gedeelde afkomst hadden.

Belangrijke inzichten
De resultaten doorbreken een veelvoorkomende misvatting: studenten met een migratieachtergrond hebben net zoveel rolmodellen als hun medestudenten zonder migratieachtergrond. Daarnaast zoeken álle studenten vergelijkbare eigenschappen in hun rolmodellen, zoals deskundigheid en betrokkenheid. Toch kwam er een belangrijk verschil naar voren: studenten met een migratieachtergrond missen vaak rolmodellen in wie zij zichzelf herkennen. Bovendien ervaren zowel studenten met als zonder migratieachtergrond rolmodellen met een gedeelde herkomst als inspirerender.

Waarom is dit belangrijk?
Herkenning in een rolmodel kan bijdragen aan motivatie, zelfvertrouwen en professionele ontwikkeling. Dit onderzoek onderstreept het belang van diversiteit binnen het medisch onderwijs en roept op tot meer aandacht voor inclusieve rolmodellen. Een diverse en inclusieve opleiding draagt immers bij aan sterke artsen, betere patiëntenzorg en een gezondere samenleving.
Wil je meer weten? Lees het volledige onderzoek hier.