Column Medisch Contact | De coronabonus voor artsen in spe

Uit Medisch Contact

De nadelen van een pandemie hoef je aan de trouwe lezer van Medisch Contact niet uitgebreid uit te leggen. Ik wil deze ruimte daarom graag benutten om het te hebben over de voordelen en de kansen die het ons studenten biedt. Deze pandemie geeft ons namelijk de mogelijkheid om competenties op te doen die passen bij de arts van de toekomst.

Studenten kwamen massaal thuis te zitten, maar dit betekende niet dat ze op hun handen gingen zitten. Door deze uitzonderlijke situatie zagen zij kansen om hun mouwen op te stropen. Zo werd er een oppasservice opgericht door geneeskundestudenten voor de kinderen van zorgmedewerkers, vanwege de sluiting van de kinderopvang. Ook werden de tekorten bij de GGD snel opgelost door medisch studenten in te zetten in de teststraten en bij het bron- en contactonderzoek. Dit gaf bachelorstudenten de kans om naast het digitale onderwijs toch patiëntcontact op te doen, in een uitzonderlijke setting. Zelf ben ik aan de slag gegaan bij het Regionaal Coördinatiecentrum Patiënten Spreiding regio Oost. Hier had ik weliswaar geen direct patiëntcontact, maar heb ik wel geleerd hoe ik het beste kan communiceren met artsen in gespannen situaties.

Deze geneeskundestudenten konden hun maatschappelijke verantwoordelijkheid alleen nemen doordat ze meer vrije tijd hadden. Het digitale onderwijs zorgde er namelijk voor dat studenten minder tijd kwijt waren aan reizen. Het onderwijs zelf was efficiënter en er kwam meer vrijheid om je eigen dag in te delen.

Geneeskundestudenten hebben zorgen over het onderwijs dat zij afgelopen anderhalf jaar hebben gekregen

Femke van de Zuidwind, voorzitter De Geneeskundestudent

De voordelen van de pandemie
Al was het niet altijd makkelijk om de kwaliteit van onderwijs digitaal te waarborgen, het leidde er wel toe dat studenten gemakkelijker hun eigen studiepad konden kiezen. Studenten konden eenvoudiger de focus verleggen van het onderwijs naar wat er op dat moment in de wereld gebeurde en hoe zij daar als arts in spe aan konden bijdragen. Als de ene student eenmaal begint met een oppasservice, volgt de ander om ook te gaan oppassen of om te kijken wat er nog meer nodig is om de zorg en de zorgmedewerkers te ondersteunen. Het is een sfeer die werd gecreëerd waarin de geneeskunde­studenten elkaar aanmoedigden om ook wat toe te voegen in crisistij

Ondertussen hebben de geneeskundestudenten wel zorgen over het onderwijs dat zij de afgelopen anderhalf jaar hebben gekregen. Ze hebben het gevoel dat ze de competenties die nodig zijn als basisarts, onvoldoende hebben opgedaan. Dat is ook niet zo vreemd als je drie tot zes maanden thuis hebt gezeten zonder patiëntcontact en terugkomt in een afgeschaalde reguliere zorgsetting. Toch denk ik dat je als geneeskundestudent in de afgelopen anderhalf juíst competenties hebt opgedaan die een bijdrage zijn aan de ontwikkeling tot arts van de toekomst.

Om te kunnen voldoen aan de toekomstige zorgvraag zal het maatschappelijke aspect meer op de voorgrond moeten staan. Hierdoor kan de nadruk worden gelegd op preventie en de extramurale specialisaties die daarvoor nodig zijn. De pandemie heeft gezorgd voor een vroege kennismaking met dit maatschappelijke aspect en de mogelijkheid geboden om daarbinnen al competenties op te doen.

Een groot deel van de studenten heeft deze mogelijkheid ook met beide handen aangepakt, degene die dit nog niet hebben gedaan, wil ik meegeven om dit alsnog te doen. De nasleep van de pandemie wordt steeds zichtbaarder. Hier liggen nog veel kansen om die competente basisarts te worden, met een ontwikkeld maatschappelijk perspectief.