Wanneer na minstens zes jaar het moment van onze buluitreiking aanbreekt en we de eed of belofte afleggen, is kennis hebben van anatomie, fysiologie en farmacologie niet voldoende. Naast medische kennis en kunde wordt van ons verwacht dat we kunnen samenwerken, communiceren, organiseren en reflecteren, dat we ons bezighouden met maatschappelijke thema’s en ons inzetten om de gezondheid te bevorderen. Om dit zo goed mogelijk te bereiken, is goede feedback en begeleiding tijdens de geneeskundeopleiding van essentieel belang. En daarin is nog veel winst te behalen.
Uit het zojuist gepubliceerde rapport Beoordelingen van coassistenten van De Geneeskundestudent blijkt dat minder dan de helft van de respondenten, in totaal 1721, tevreden is over de kwaliteit van de feedback die hij/zij ontvangt. Ruim een kwart is zelfs ontevreden over de manier waarop hij/zij beoordeeld wordt. Deze getallen zijn vergelijkbaar met die uit 2010 en 2019. Ondanks dat uit onderzoek en literatuur duidelijk naar voren komt welke factoren bijdragen aan effectieve feedback, is het in het laatste decennium niet gelukt om de kwaliteit (voldoende) te verbeteren.
In de laatste cijfers zien we voornamelijk terug dat studenten behoefte hebben aan specifieke feedback, longitudinale begeleiding en een-op-een beoordelingsmomenten. Daarnaast zijn er opvallende verschillen tussen de faculteiten. De studenten aan de faculteiten buiten de Randstad zijn over het algemeen meer tevreden dan de studenten in de Randstad. De studenten buiten de Randstand weten over het algemeen beter waar ze aan kunnen werken na het ontvangen van feedback. Ook lijken beoordelaars beter op de hoogte te zijn van het beoordelingsreglement. Ondertussen hebben we vernomen dat een aantal faculteiten werken aan een verbetering van het beoordelingssysteem. We hopen dat dit in de praktijk ook gaat zorgen voor kwalitatief betere feedback, maar mogelijk zal een nieuw systeem alleen niet voldoende zijn. We moeten samen ook gehoor en invulling geven aan dergelijke nieuwe beoordelingssystemen. Welke onderdelen daar in elk geval in moeten terugkomen, leest u in het nieuwe rapport van De Geneeskundestudent.
Wij zijn ons ervan bewust dat begeleiding en feedback geven tijd kost, terwijl artsen al druk zijn. Daarom roepen we studenten op ook initiatief te nemen en te leren hoe en wanneer feedback te vragen. Het moet van twee kanten komen. Laten we er samen voor zorgen dat wij als artsen in spe in optimale conditie onze carrière beginnen en dat we na het aanhoren van de inhoud van de artseneed vol vertrouwen en overtuiging kunnen zeggen “Dat beloof ik.” en kunnen denken “Dat geloof ik.”